Δώδεκα συλλεκτικές καρτολίνες με σκίτσα του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΪΤΖΗ, με θέμα τα μεταλλαγμένα προϊόντα.
Η καλλιέργεια και κατανάλωση μεταλλαγμένων οργανισμών όπως π.χ. το καλαμπόκι ή το βαμβάκι, αναμένεται να επιφέρει κάποιες αλλαγές στην διατροφική μας αλυσίδα, το άκρο της οποίας κοσμεί ο άνθρωπος.
Θα προσδεθούμε άρρηκτα στη νέα πραγματικότητα με ενδιαφέρουσες μορφές…
Αλλαγές θα υποστούν επίσης ο διατροφικός κύκλος και η διατροφική πυραμίδα. Ο πρώτος θα αποκτήσει πλευρές, η δεύτερη… παϊδάκια.
Αυτά έχοντας υπ΄ όψιν, οι εκδόσεις ΚΨΜ, υποδέχονται τη νέα εποχή με τις 12 υπέροχες χιουμοριστικές καρτολίνες του Γιάννη Καλαϊτζή.
Ο Γιάννης Καλαϊτζής υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς και πολυβραβευμένους σκιτσογράφους στην Ελλάδα.
Γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1945 και πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου 2016. Ο Γιάννης Καλαϊτζής έχει συνεισφέρει με σκίτσα σε πολλά έντυπα όπως «Πανσπουδαστική», «Δρόμοι της Ειρήνης», «Αυγή», «Αντί», «Ελευθεροτυπία», «Ντέφι», «Βαβέλ», «ΔΗΩ», «Σχολιαστής», «Γαλέρα» «Εφημερίδα των Συντακτών».
Το 1976 σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Happy Day». Εξέδωσε και τα άλμπουμ Τσιγγάνικη ορχήστρα, Το μαύρο είδωλο της Αφροδίτης, Τυφών, Γιαταλεφτά Νοέμβρη, 2000 στα 4. Επίσης, τις γελοιογραφικές κάρτες www.heavymetalfarm.gr από τις εκδόσεις ΚΨΜ. Ήταν μέλος της λέσχης γελοιογράφων της ΕΣΗΕΑ και είχε εκλεγεί σε συνέδρια της ΠΟΕΣΥ. Υπήρξε ο εμπνευστής και ένας από τους κύριους συντελεστές του περιοδικού «Γαλέρα», του οποίου υπήρξε διευθυντής μέχρι το 2010, όταν και έκλεισε.
Το βιογραφικό του Γιάννη Καλαϊτζή είναι από την ιστοσελίδα του περιοδικού "ΓΑΛΕΡΑ" (www.galera.gr) στο οποίο είναι διευθυντής:
Το βιογραφικό του Γιάννη Καλαϊτζή είναι από την ιστοσελίδα του περιοδικού "ΓΑΛΕΡΑ" (www.galera.gr) στο οποίο είναι διευθυντής:
"Μεγάλωσα στο καφενείο του πατέρα μου στην Κοκκινιά. Πάνω στα τραπέζια κυκλοφορούσαν δύο-τρεις εφημερίδες. Γελοιογραφικά σκίτσα κάνω από μωρό. Ήμουν παρατηρητικό και κακό και το ‘δειχνα. Το περιβάλλον μου ένοιωσε την απειλή. Χάριν εξευμενισμού μου διέθεσε μια αποδοχή διαρκείας. Το να επιδοθώ στην πολιτική σάτιρα ήταν αυτονόητο. Ήμασταν αριστεροί, το κράτος μας έκανε και ρατσιστές. Η δεξιά, η εξουσία, οι αρχές ήταν έξω από την κοινωνία μας, ήταν το ξένο, το άλλο. Μου την είχε στημένη στο νηπιαγωγείο. Κατανάγκαζαν εμένα το σκιτσογράφο να πλέκω καλαθάκια και να κεντάω με μπρισίμι μηλαράκια σε χαρτόνι. Για να με σπάσουν. Δε μίλησα. Καταδικάστηκα σε δωδεκαετή εκπαίδευση. Μου’ριξαν και έναν χρόνο επι πλέον ως μη συνεργάσιμο. Δραπέτευσα πριν εκτίσω την ποινή. Ακολούθησε ο κατήφορος. Από τα χαμαιτυπία της Αριστεράς στα καταγώγια των Καλών Τεχνών. Έμαθα κινηματογράφο στους κινηματογράφους, θέατρο στο θέατρο, μουσική την νύχτα και εικόνες στο πεζοδρόμιο. «Πανσπουδαστική», «Δρόμοι της Ειρήνης», «Αυγή».
Ακουλουθεί μια χούντα που επι 40 χρόνια παραμένει 7 ετών. Σκιτσάρω αγωνιόντας να κατανοήσω το προηγούμενο. «Αντί», «Ελευθεροτυπία», «Ντέφι», «Βαβέλ», «ΔΗΩ» και «Τσιγγάνικη ορχήστρα», «Το μαύρο είδωλο της Αφροδίτης», «Τυφών», «Γιαταλεφτά Νοέμβρη», «2000 στα 4».
Γαλέρα στους πέρα κάμπους..."
2024 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΨΜ
