Σε λίγα λεπτά οι καρδιές πήραν φωτιά.
Κάποια μυαλά θόλωσαν και άλλα φωτίστηκαν...
Δεκέμβρης 2008. Τα όσα διαδραματίστηκαν τις πρώτες ημέρες ήταν αυθόρμητα και μαζικά. Υπήρξε ένταση, εκρηκτικότητα και διάρκεια. Το εύρος και η πολυμορφία των δράσεων -από το σπάσιμο τραπεζών και αυτοκινήτων, τον λιθοβολισμό αστυνομικών τμημάτων από μαθητές, τις μαζικές διαδηλώσεις στα κέντρα των πόλεων μέχρι και τις καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών, δημαρχείων, πανεπιστημίων και άλλων δημόσιων και ιδιωτικών χώρων- καθυστούσαν έκδηλη μια συγκρουσιακή διάθεση όχι μόνο απέναντι στους μηχανισμούς καταστολής αλλά και απέναντι στους θεσμούς του κράτους στο σύνολό τους, απέναντι στα σύμβολα του καταναλοτισμού και του life style, απέναντι στην οικονομική εξουσία και το κυρίαρχο πολιτισμικό πρότυπο. Κυρίαρχο στοιχείο, η καταγγελία και η διαμαρτυρία. Η έκφραση απόγνωσης για το μέλλον.
Η αλήθεια είναι ότι το κύμα δε κατάφερε να παρασύρει εκείνες τις ομάδες εργαζομένων που αποτελούν τον κύριο όγκο της «κρίσιμης μάζας», με αποτέλεσμα να απουσιάζει ένα από τα βασικά στοιχεία μιας «παραδοσιακής» Εξέγερσης.
«Εξέγερση της νεολαίας», ίσως, αλλά όπως και να έχει...Εξέγερση.
Τα όποια έσοδα της έκδοσης θα διατεθούν στην "Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων"
Το υλικό της έκδοσης επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί για μη εμπορικούς σκοπούς, με την αναφορά των πηγών.
