Στον ισημερινό ενός πλανήτη, σε μια κοιλάδα που θερμαίνεται αρκετά για να υποστηρίξει άνετη διαβίωση, αναπτύσσεται ο πολιτισμός των Αρχαίων Εδαφών. Ένας πολιτισμός ο οποίος μέσα από τη συνειδητοποίηση των ανθρώπινων αδυναμιών και την παιδεία, καταφέρνει να φέρει την ειρήνη και την κατανόηση μεταξύ των ανθρώπων.
Με την πάροδο του χρόνου, και την εξέλιξη της τεχνολογίας επιτρέπεται ο αποικισμός του υπόλοιπου πλανήτη στον οποίον επικρατούν αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες. Οι άποικοι δημιουργούν ένα πολιτισμό που διαφέρει ολοκληρωτικά από τη φιλειρηνική φιλοσοφία της μητρόπολης και ο οποίος δεν απέχει από τον δικό μας δυτικό πολιτισμό. Η τεχνολογική τους υπεροχή τους οδηγεί στην διάθεση εξουσίας και αλλοτρίωσης των Αρχαίων Εδαφών.
Θεωρούν ότι η κοιλάδα των Αρχαίων Εδαφών πρέπει να γίνει δική τους λόγω της τεχνολογικής υπεροχής τους.
Έχει άραγε η τεχνολογία την τελευταία λέξη;
Μπορεί η φιλειρηνική πολιτική να αντιτάξει μια σθεναρή άμυνα στην επεκτατική και εξουσιαστική επανάσταση του μικροτσίπ;