Ο Μιχάλης Βασιλάκης γεννήθηκε άνοιξη (21/04/1947) στο Καστέλι Φουρνής Λασιθίου Κρήτης. Γιός φτωχής αγροτικής οικογένειας.
Σπούδασε φυσικός στο πανεπιστήμιο της Πάτρας από όπου αποφοίτησε το 1971. Οι ιδέες της αριστεράς και η γνωσιοθεωρία του μαρξισμού άρχισαν να τον συγκινούν απ’ τα γυμνασιακά του χρόνια, όπου διάβαζε ασταμάτητα ό, τι του έπεφτε στο χέρι.
Καθοριστικό ρόλο έπαιξε σ’ αυτό και η γνωριμία του ένα καλοκαίρι με τη συγχωριανή του Φουρνιώτισα, Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη, την ΕΠΟΝίτισσα που έγραψε τον ύμνο του ΕΛΑΣ και αμέτρητα άλλα ποιήματα και γραφτά για την αντίσταση και την ελευθερία.
Εντάχθηκε στην αριστερά σαν έτοιμος από καιρό χωρίς βεβαιότητες και δογματισμούς, αλλά γεμάτος αναζητήσεις. Δραστηριοποιήθηκε συνδικαλιστικά σαν φοιτητής και αργότερα σαν διδάσκων στο χώρο του Πανεπιστήμιου. Στη συνέχεια οργανώθηκε στο ΚΚΕ και το καλοκαίρι του 1980 έγινε γραμματέας της Κ.Ο. Πάτρας του ΚΚΕ μέχρι το 1985 που αποχώρησε και μαζί με τη συντριπτική πλειοψηφία της οργάνωσης της Πάτρας ίδρυσε την πολιτική συλλογικότητα του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου.
Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο στην έδρα της Φυσικής απ’ το 1974 μέχρι το 1982 που παραιτήθηκε επειδή ήταν γραμματέας της οργάνωσης ΚΚΕ στην Πάτρα: «το‘82 παραιτήθηκα, ήμουν βοηθός στο Πανεπιστήμιο, τώρα είμαι οικοδόμος. Θα έλεγαν ότι είμαι τεμπέλης, αν παρέμενα στη θέση μου» δήλωσε ο ίδιος στην κατάθεσή του στο εφετείο της Λάρισας.
Στη συνέχεια έκανε διάφορα επαγγέλματα όπως εργάτης μεταφορών, οικοδόμος,υπάλληλος σε βενζινάδικο, ωρομίσθιος καθηγητής στις σχολές του ΟΑΕΔ, καθηγητής στο λύκειο Σάμης στην Κεφαλονιά.
Έζησε μαζί με την Ουρανία Μπίρμπα από το 1985 και απέκτησαν μια κόρη την Μαρία.
Έφυγε ξαφνικά στις 18 Φλεβάρη του 2020.
