Η χωματερή της βιολογίας

"Ευθύς εξαρχής αισθάνομαι υποχρεωμένος να τονίσω την πίστη μου στο γεγονός πως η πρόσληψη της κλασικής ελληνικής αρχαιότητας δεν αποστασιοποιείται, δεν ταυτίζεται, μα ούτε και αναιρεί τις ιδεολογικές χρήσεις ή ακόμα, και καταχρήσεις της που εμφανίστηκαν στο διαδοχικό
ιστορικό χρονοχώρο της ευρωπαϊκής ηπείρου. Ωστόσο μόνο αποστροφή νιώθω στην ιδέα-γεννημένη στα πλαίσια της ευρωπαϊκής αστικής επαναστατικής τάξης του 17ου-18ου αιώνα-της γραμμικής συνέχειας, και της αλυσιδωτής μετάβαση της εκλεκτικής καταγωγής μεταξύ των εξιδανικευμένων αρχαίων Ελλήνων με τους σύγχρονους ευρωπαίους και μάλιστα στη βάση της «βεβαιότητας» των κοινών ιδεωδών.

Πάντως το βιβλίο μου δεν έχει σκοπό να δώσει απάντηση στην διαμόρφωση της ευρωπαϊκής ταυτότητας, ούτε επιδιώκει να προσφέρει οτιδήποτε νέο στην ιστορία της Ευρώπης, που τόσο εύκαμπτα οι ιστορικοί εξισώνουν με την ιστορία της Δυτικής Ευρώπης. Έτσι κι αλλιώς το στερεότυπο της γραμμικής ιστορικής συνέχειας της καταγωγής της αρχαίας Ελλάδας και της Ευρώπης, παραμένει ηγεμονική και καθιερωμένη «αλήθεια». Μόνο που…να, τόσο ο ευρωπαϊκός διαφωτισμός, όσο και αργότερα ο εθνικοσοσιαλισμός στην προσπάθεια τους να εμπνευστούν ιδεολογικά τοποθέτησαν την ιστορία στο συμφέρον των πολιτικών σκοπών τους και θεώρησαν εαυτούς συνεχιστές αφενός της λακωνικής πολιτείας και της στρατιωτικής-αθλητικής αγωγής αφετέρου του ιδεώδους της αθηναϊκής δημοκρατίας. Αυτές οι επινοήσεις οδήγησαν στην δημιουργία ενός νέας μορφής κράτους του οποίου η ελεεινή ιδεολογία εξελίχθηκε σε μαζική δολοφονία.

Μα ας αναρωτηθούμε: στην εκκόλαψη μιας επιβεβλημένης γραμμικής συνέχειας του ιστορικού ευρωπαϊκού χώρου κρίνεται απαραίτητο να πλαισιωθεί η πρωτοκαθεδρία του κλασικού κόσμου με μυθολογικούς αναχρονισμούς;
Αν όντως υπάρχει ένα πειστική ενιαία γραμμική συνέχεια τότε έχουμε την νομιμότητα να ταυτίσουμε τους «φύλακες» της Πολιτείας του Πλάτωνα, που ο φιλόσοφος παρομοιάζει με τα σκυλιά που ανήκουν σε συγκεκριμένες ράτσες κατάλληλες για φύλαξη και με αρετές την ανδρεία και
την τιμή, αναλαμβάνουν την ασφάλεια της πόλης στο εσωτερικό της αλλά και στην περίπτωση εξωτερικού κινδύνου, με τα SS που προέρχονταν από καλή ράτσα και είχαν τις ίδιες αρετές με τους «φύλακες»;
Μόνο προσέξτε γιατί όσο και αν οι διαμορφωμένες αντιλήψεις δεν αλλάζουν, όσο και αν οι επίσημες ιστοριογραφικές απόπειρες υπόκεινται απροκάλυπτα στις πολιτικές σκοπιμότητες του παρόντος, η ιστορία δεν είναι δεδομένη, άρα οι απαντήσεις συνιστούν ένα νέο πρόβλημα παρά
μια τελεσίδικη αποδοχή!"

Κώστας Λουλουδάκης