-
ΥπότιτλοςΗ προ-ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
-
Ημερομηνία έκδοσης
-
Υπό έκδοση✔
Σύντομη περιγραφή
Μια σημαντική ιστορική μελέτη, βασισμένη σε σημαντικό αρχειακό υλικό
Το βιβλίο εξιστορεί και αναλύει τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Ευρώπη κατά την περίοδο 1936-1939 λίγο πριν την επίσημη έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στη συμφωνία του Μονάχου (1938) αλλά και στις διπλωματικές μυστικές διεργασίες που έλαβαν χώρα στην Ευρώπη πριν τη σύναψη του γερμανο-σοβιετικού συμφώνου μη επίθεσης (1939). Τα εκτενή ιστορικά έγγραφα που προέρχονται από πολλαπλά κέντρα αρχειακής φύλαξης της Ρωσικής Ομοσπονδίας παρουσιάζουν μια νέα οπτική των γεγονότων εγείροντας σειρά ιστορικών, μεθοδολογικών και κοινωνικών ζητημάτων αναφορικά με την προϊστορία και την ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ειδικότερα, το πολύπλευρο αρχειακό υλικό θέτει εν αμφιβόλω τον τρόπο με τον οποίο επιχειρήθηκε και, εν πολλοίς, τελείται και σήμερα η καταδίκη των ολοκληρωτισμών στη Γηραιά Ήπειρο. Η εργαλειακή χρήση της ιστορίας οδήγησε σε επιλεκτικές ιστορικές θέσεις, οι οποίες συμψηφίζουν σε αρκετές περιπτώσεις θύτες και θύματα μέσω της προσπάθειας κατάδειξης δομικών ταυτίσεων μεταξύ «σταλινισμού» και «ναζισμού».
Η μελέτη εκκινεί από διαφορετικές μεθοδολογικές προκείμενες σταχυολογώντας πλήθος ιστορικών τεκμηρίων που αποτυπώνουν τις βασικές πολιτικές θέσεις των εμπλεκόμενων κρατικών δρώντων εντός του φάσματος της διπλωματικής ιστορίας. Η ιδεολογικοπολιτική επιλογή της καταδίκης όλων των κοινωνικών-κρατικών συστημάτων που δεν υιοθέτησαν στο σχετικά πρόσφατο ιστορικό παρελθόν τους θεσμούς της δυτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και η διαρκής ταύτιση των θυμάτων του Ολοκαυτώματος με τους φορείς του δωσιλογισμού, αποδεικνύουν ότι η ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δεν έχει κατ’ ουδένα τρόπο συγγραφεί οριστικά. Υπό αυτή την έννοια, η εξίσωση φασισμού-ναζισμού/υπαρκτού σοσιαλισμού-κομμουνισμού τελείται υπό την αχλύ της συμβολικής τραυματικής μνήμης. Επιπροσθέτως, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι η παρούσα ερευνητική προσπάθεια εντάσσεται στις πηγές της ιστορίας και αποσκοπεί στο να βοηθήσει τους μελετητές και τους ερευνητές της περιόδου να εμπλουτίσουν τις αρχειακές και βιβλιογραφικές αναφορές τους προκειμένου να καταλήξουν σε άρτια και συνθετικά συμπεράσματα.
Περιέχονται σημαντικά αρχειακά ντοκουμέντα, πολλά από τα οποία βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημισότητας
Η Ειρήνη Θ. Λαγάνη είναι διδάκτωρ Σύγχρονης Διεθνούς Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (Universite de Paris I, Panteon-Sorbonne). Ήταν καθηγήτρια Μεταπολεμικής Ιστορίας της Ευρώπης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Σήμερα διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου, στον τομέα της Νεότερης Ιστορίας. Το συγγραφικό της έργο και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από τον Ψυχρό Πόλεμο, τους πρόσφυγες του ελληνικού εμφυλίου και τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας.
Η Ειρήνη Θ. Λαγάνη είναι διδάκτωρ Σύγχρονης Διεθνούς Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (Universite de Paris I, Panteon-Sorbonne). Ήταν καθηγήτρια Μεταπολεμικής Ιστορίας της Ευρώπης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Σήμερα διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου, στον τομέα της Νεότερης Ιστορίας. Το συγγραφικό της έργο και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από τον Ψυχρό Πόλεμο, τους πρόσφυγες του ελληνικού εμφυλίου και τα σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας.
Ο Νίκος Παπαδάτος είναι ιστορικός ερευνητής. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983 και αποφοίτησε από το τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Εν συνεχεία, πραγματοποίησε τη μεταπτυχιακή του ειδίκευση στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου της Λιέγης με κατεύθυνση τη διπλωματική ιστορία. Είναι διδάκτωρ ιστορίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Εργάστηκε για 5 χρόνια στο διεθνές ινστιτούτο Global Studies Institute (GSI, Γενεύη).
Την περίοδο 2017-2018 πραγματοποίησε τη μεταδιδακτορική του έρευνα στα Πανεπιστήμια Higher School of Economics (Μόσχα) και την Ανώτατη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών των Παρισίων EHESS (Παρίσι) με ειδίκευση τις πολιτικές σχέσεις μεταξύ της Κομμουνιστικής Διεθνούς και των δυτικών κομμουνιστικών κομμάτων στη Σοβιετική Ένωση τη δεκαετία του 1930.
Διδάσκει ως επισκέπτης καθηγητής στο τμήμα Ιστορίας, πολιτικών κομμάτων και κοινωνικών κινημάτων του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας Λομονόσοφ. Το 2019 έγινε μέλος της ερευνητικής ομάδας του Κέντρου Ρωσικών, Καυκάσιων και Ευρωπαϊκών σπουδών (CERCEC) της École des Hautes Études en Sciences Sociales.
Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Les communistes grecs et l’Union soviétique: histoire de la scission du Parti communiste de Grèce (1949-1968)» δημοσιεύτηκε από τις εκδόσεις L’ Harmattan στη Γαλλία το 2016. Το 2019 κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο του στα ελληνικά με τίτλο Άκρως Απόρρητο, Οι σχέσεις ΕΣΣΔ-ΚΚΕ, 1944-1952 από τις εκδόσεις ΚΨΜ.