Ο Πολ Λαφάργκ (Paul Lafargue) γεννήθηκε στο Σαντιάγκο της Κούβας από Γάλλους γονείς το 1842. Γάλλος σοσιαλιστής, δημοσιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας και πολιτικός συγγραφέας.
Σε ηλικία 9 ετών εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Σπούδασε στην Τουλούζη και το Μπορντό. Υπήρξε στην αρχή οπαδός του Προυντόν και συνεργάστηκε με τον Κ. Λονγκέ. Κατόπιν έγινε δραστήριο μέλος της Α΄ Διεθνούς και μετείχε στην Παρισινή Κομμούνα. Κατέφυγε στην Ισπανία και αργότερα εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο. Το 1882 επανήλθε, μετά από γενική αμνηστία, στη Γαλλία και ίδρυσε μαζί με τον Ι. Γκέντ το Γαλλικό Εργατικό Κόμμα (POF).
Έγραψε πολλά βιβλία και άρθρα για οικονομικά, ιστορικά, λογοτεχνικά και φιλοσοφικά θέματα. Αρκετά βιβλία του εκδόθηκαν τη δεκαετία του ΄20 και στην Ελλάδα. Στη χώρα μας είναι γνωστός κυρίως για το βιβλίο του «Το δικαίωμα στην τεμπελιά».
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, στην οικία του έξω από το Παρίσι είχε συχνές συναντήσεις με μερικούς από τους πιο γνωστούς σοσιαλιστές της εποχής, όπως ο Καρλ Κάουτσκι, ο Καρλ Λίμπκνεχτ και ο Βλαντιμίρ Λένιν.
Ήταν παντρεμένος με την Λάουρα Μαρξ, κόρη του Καρλ Μαρξ, μαζί με την οποία έδωσε τέλος στη ζωή του το 1911, θεωρώντας ότι είναι πλέον άχρηστος για το εργατικό κίνημα λόγω ηλικίας.
Βιβλία του συγγραφέα
